ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΤΟΥ 15%

Προεκλογικά έγραφα οτι η αποχή δεν δίνει κανένα μήνυμα στα κόμματα αλλά αντιθέτως αποτελεί βούτυρο στο ψωμί των κυβερνητικών παρατάξεων. Τα αποτελέσματα των δημοτικών/περιφερειακών εκλογών έφεραν τεράστια ποσοστά αποχής αλλά για τους συνδυασμούς που στηρίζονταν από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν έφεραν -πέρα από μια πτώση των ποσοστών-  και καμιά μεγάλη ανατροπή. Όμως αν βγάλουμε τα ποσοστά επί του συνόλου των εγγεγραμμένων και όχι επί των ψηφισάντων βλέπουμε οτι ακόμα και σε μεγάλους δήμους και περιφέρειες εκλέχτηκαν αντιπρόσωποι με 15%. Συγκεκριμένα στις 2 μεγαλύτερες περιφέρειες(Αττική και Κεντρική Μακεδονία) και σε 3 μεγάλους δήμους (Αθήνα, Πειραιάς, Θεσ/νίκη) βλέπουμε οτι:


Στην περιφέρεια Αττικής από τους 2739947 ψήφισαν οι 1544929 με την αποχή πάνω από 40%. Σγουρός και Κικίλιας που πάνε σε 2ο γύρω συγκέντρωσαν σε πραγματικά ποσοστά 12% και 10% αντίστοιχα. Στην μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας δηλαδή θα κυβερνάει για τα επόμενα 5 χρόνια κάτι λιγότερο από το 15% των πολιτών.


Στη περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας αν και τα ποσοστά αποχής ήταν μικρότερα συγκέντρωσε μεγαλύτερο αριθμό λευκών και άκυρων ψηφοδελτίων (37000 και 55000 αντίστοιχα). Το ποσοστό επί των έγκυρων ψηφοδελτίων  είναι 43% για τον Ψωμιάδη και 31% για τον Μπόλαρη. Αν η αναγωγή γίνει στο σύνολο των εγγεγραμμένων τα ποσοστά είναι 26% και 18%

Στον δήμο Αθηναίων με την αποχή σχεδόν στο 50% το ποσοστό του Κακλαμάνη για το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέρχεται μόλις στο 13% και του Καμίνη στο 11% . Η αποχή έδωσε το μήνυμα λοιπόν. Για τα επόμενα 5 χρόνια ο Κακλαμάνης θα τσιμεντώνει την Αθήνα εκλεγμένος από το 13%...

Στον Πειραιά με την αποχή επίσης κοντά στο 50% Μίχας και Μιχαλολιάκος συγκεντρώνουν επί του συνόλου των εγγεγραμμένων 13% και 10%

Τέλος στον δήμο Θεσ/νίκης που συγκέντρωσε εξίσου υψηλά ποσοστά αποχής Γκιουλέκας και Μπουτάρης εμφανίζονται να συγκεντρώνουν 38% και 34%. Επί του συνόλου είναι 19 και 17 τα εκατό αντίστοιχα.


Σίγουρα δεν τρέφω αυταπάτες οτι οι εκλογές μπορούν να αλλάξουν κάτι ριζικά αλλά η αποχή μόνο σε αδιέξοδα καταλήγει, αφού οι πολιτικάντηδες μετά διακηρύττουν οτι έχουν τη στήριξη της πλειοψηφίας του λαού (του 15%). Η ενίσχυση της φωνής των μικρότερων συνδυασμών/κομμάτων μπορεί να φέρει πιο πολλά αποτελέσματα απ'ότι η αποχή.
Εξάλλου η "συνειδητή" αποχή που υποστηρίζει ο αναρχικός χώρος (ή ένα κομμάτι του) φαινομενικά δεν έχει καμιά σχέση με την αποχή λόγω ωχαδερφισμού και αδιαφορίας προς τα κοινά. Σαφέστατα όμως ως πολίτες δεν θα πρέπει να μένουμε απλώς στην άσκηση του εκλογικού μας δικαιώματος κάθε 4-5 χρόνια αλλά  να διεκδικούμε κάθε μέρα το καλύτερο μακριά από κομματικά συμφέροντα και σκοπιμότητες.