ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Κάθε χρόνο στην επέτειο του Πολυτεχνείου γίνεται λόγος γι' αυτούς  που "πρόδωσαν" την εξέγερση.
Ασφαλώς και είναι αληθές, όμως ποιοι είναι αλήθεια αυτοί που λοιδορούν την εξέγερση του Πολυτεχνείου;
Θα προσπαθήσω να χωρίσω σε 3 κατηγορίες τη γενιά του Πολυτεχνείου: 1)Στους τότε παρόντες και τωρινούς απόντες 2) Στους αιωνίως απόντες και 3)Στους μονίμως παρόντες -που δυστυχώς- είναι και οι λιγότεροι
Στην πρώτη ομάδα ανήκουν, μεταξύ άλλων, οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι πρώην αγωνιστές μετέπειτα υπουργοί και βολεμένοι Η πορεία τους γνωστή. Κανείς όμως δεν μπορεί να παραβλέψει, οτι όταν αγωνίζονταν ενάντια στη Χούντα, δεν έβλεπαν μπροστά τους ούτε υπουργικές καρέκλες, ούτε βολέματα. Αντιμετώπιζαν τις φυλακές, τους ξυλοδαρμούς, τα τανκ.Τη μέρα μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου δεν τους περίμεναν υπουργικές καρέκλες αλλά διώξεις.
Στη δεύτερη ομάδα -και πολυπληθέστερη- ανήκουν αυτοί που τότε ήταν απόντες και που τώρα εξακολουθούν να είναι απόντες. Αυτοί που είτε από φόβο, είτε από συμφέρον έσκυψαν το κεφάλι και έκλεισαν τα μάτια και τ' αυτιά τους για εφτά ολόκληρα χρόνια. Που δεν αντιστάθηκαν έστω και στο ελάχιστο στη Χούντα. Αυτοί που μεταπολιτευτικά έσπευσαν να καλύψουν τον κώλο τους και να βολευτούν σε μια θεσούλα, Είναι οι ίδιοι που σήμερα κατακρίνουν κάθε πράξη αντίδρασης της σημερινής νεολαίας. Αυτοί που διαμόρφωσαν σε μεγάλο βαθμό το μεταπολιτευτικό σκηνικό της μίζας, του ρουσφετιού και του βολέματος, είτε όντας μέρος του είτε δημιουργώντας ένα κλίμα ανοχής. Είναι αυτοί που μεγάλωσαν μια γενιά σκλάβων και αποχαυνωμένων ατόμων, δίδαξαν τα παιδιά τους οτι δεν αξίζει μα αγωνιστούν για τίποτα , οτι μόνος σκοπός του ατόμου είναι να ανέλθει οικονομικά και κοινωνικά, με κάθε τρόπο, ακόμα και πατώντας επί πτωμάτων. Είναι αυτοί που έκαναν τρόπο ζωής την ωχαδερφιστική νοοτροπία και το τρίπτυχο "ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε και ό,τι αρπάξει ο κώλος μας"... Απόντες τότε απόντες και τώρα  Συκοφαντώντας κάθε ενέργεια αντίδρασης στη σαπίλα και χαρακτηρίζοντας γραφικούς ως και αλήτες φοιτητές και απεργούς.Αυτοί είναι που με τη στάση ανοχής και σιωπής τους, δίνουν δύναμη σε κάθε δικτάτορα και κάθε λαμόγιο να λυμαίνεται τη χώρα.
Στην τρίτη ομάδα ανήκουν αυτοί που είναι παρόντες συνεχώς που δε ζήτησαν δάφνες ηρωισμού που δεν μας τους δίδαξαν ποτέ.
Όπως: Ο Γ. Κηρύκου που στις φωτογραφίες και τα βίντεο της εποχής εκείνης εμφανίζεται πάνω στην πύλη με την ελληνική σημαία. Ο Κηρύκου όχι μόνο δεν ζήτησε ποτέ εξαργύρωση των αγώνων αλλά και πέθανε σαν ήρωας, όταν στις φωτιές στην Ικαρία πέθανε προσπαθώντας να σώσει συνανθρώπους του.
Ο Κ. Γεωργάκης, φοιτητής το 1970 στη Γένοβα. Αυτοπυρπολήθηκε στην κεντρική πλατεία της Γένοβα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη δικτατορία. Η πράξη αυτή αποσιωπήθηκε από το καθεστώς αλλά και μεταπολιτευτικά. Ακόμα και σήμερα στο σημείο που αυτοπυρπολήθηκε υπάρχει μνημείο που έστησαν οι Ιταλοί που γράφει "Η Ελλάδα δε θα σε ξεχάσει ποτέ"... Αλλά αυτοί είμαστε. Η χώρα της λήθης, η χώρα που τους αληθινούς ήρωες τους ξεχνάει και ονομάζει ήρωες (και μερικές φορές πρωθυπουργούς) τους προδότες.
Ο Κηρύκου και ο Γεωργάκης ξεχάστηκαν. Όπως ξεχάστηκε και ο Παναγούλης -από τους μεγαλύτερους αγωνιστές που έχουν περάσει από αυτή τη χώρα-. Ο άνθρωπος που προσπάθησε να δολοφονήσει τον Παπαδόπουλο, συνελήφθη, βασανίστηκε αλλά δε λύγισε ξεχάστηκε από την ίδια του την χώρα. Ο 'Ηρωας που στο εξωτερικό θα τον γνωρίζουν περισσότερα άτομα απ'οτι στην Ελλάδα. Αλλά είπαμε η χώρα της λήθης....
Επειδή σ' αυτούς τους ήρωες χρωστάμε όλοι λοιπόν, είναι αχαριστία να λέμε οτι "δεν αλλάζει τίποτα", "ώχου μωρέ εγώ θα αλλάξω τον κόσμο;" Ναι! Εσύ, εγώ, εμείς και όπως γράφει και ο Ν. Χικμέτ "Αν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ, αν δεν καούμε εμείς πώς θα γίνουν τα σκοτάδια λάμψη"
Τα μηνύματα του Πολυτεχνείου είναι επίκαιρα Σε μια χώρα στα όρια της πτώχευσης, ξεπουλημένη όσο ποτέ στις διεθνείς δυνάμεις, με χείριστη παιδεία που δεν μορφώνει και με μια κατ' επίφαση δημοκρατία των αγορών και των συμφερόντων. Η μόνη διαφορά είναι οτι στη Χούντα ο κόσμος σκεφτόταν πολύ και μιλούσε λίγο, ενώ τώρα σκεφτόμαστε λίγο και μιλάμε πολύ. Πολύ απλά ΠΙΑΣΑΜΕ ΠΑΤΟ .

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ !!!!!


Αν όχι τώρα πότε;;;;